بررسی تأثیر شیوه‌های نوین آموزشی بر کیفیت یادگیری و به یادسپاری بلند مدت درس «بیماری‌های ارثی و اصول مشاوره ژنتیک»

زمینه و هدف: با توجه به معایب زیاد روش تدریس به صورت سخنرانی، لزوم جایگزینی آن با روش‌های فعال و مشارکتی در آموزش به شدت احساس می‌شود. دانشجویان بهداشت عمومی با توجه به جذب در شبکه‌های بهداشت، نقش مهمی در غربال اختلالات ژنتیکی دارند. این مطالعه با هدف تغییر شیوه آموزش و افزایش ماندگاری مطالب کاربردی پس از فراغت از تحصیل در ذهن دانشجویان کارشناسی بهداشت عمومی صورت گرفت. روش کار: مطالعه به صورت نیمه تجربی بر روی 20 نفر از دانشجویان رشته بهداشت عمومی دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام شد. درس اصول بیماری‌های ارثی و مشاوره ژنتیک با روشی تدریس گردید که تلفیقی از آموزش سنتی و نوین (استفاده از وبلاگ، پاورپوینت، بحث بر روی مسأله بالینی در گروه‌های کوچک و آزمون‌های تکوینی) بود. پس از برگزاری امتحان پایان ترم، به فاصله یک سال اقدام به برگزاری امتحان مجدد و نظرسنجی شد. نمرات و نظرسنجی دانشجویان با استفاده از آزمون Paired t در نرم‌افزار SPSS مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین نمرات امتحان پایان دوره و یک سال پس از آن به ترتیب 25/17 و 10/11 به دست آمد که اختلاف آن معنی‌دار بود (004/0 = P). با این وجود، دانشجویان بنا به اظهارات خودشان، بیش از 86 درصد موضوعات مطرح شده در کلاس را تا حدودی به یاد داشتند که 45 درصد ایشان علت را آزمون‌های تکوینی و 14 درصد آموزش مبتنی بر حل مسأله (Problem based learning یا PBL) می‌دانستند. مؤلفه‌های رضایت دانشجویان از تدریس بین دو بازه زمانی گفته شده نیز، تفاوت معنی‌داری را نشان نداد (196/0 = P). نتیجه‌گیری: آزمون‌های تکوینی مستمر به علت تکرار مطالب در بازه‌های زمانی کوتاه مدت و PBL در گروه‌های کوچک با پویایی ذهن دانشجویان و افزایش انگیزه به یادسپاری ناشی از مشارکت ایشان در بحث، سبب به خاطر سپاری بیشتر و طولانی مدت‌تر مطالب کاربردی در ذهن دانشجویان شد.